ﻣﺼﻠﺢ اﺧﻼط ﺳﻮﺧﺘﻪ و ﻣﻮاد ﺳﻮداوﯾﻪ و ﻣﻠﯿﻦ اﻣﻌﺎ و ﻣﻘﻌﺪه و ﻣﺤﻠﻞ اورام ﺣﺎره و آﺷﺎﻣﯿﺪن آن ﺑﺎ ﺷﺮاب ﺟﻬﺖ ﮔﺰﯾﺪن ﻋﻘـﺮب  و اﻓﻌﯽ و ﺑﺎ ﻫﻢ وزن آن ﺷﮑﺮ و ﺧﺸﺨﺎش و ﻧﺼـﻒ آن ﻣﻐـﺰ ﺑـﺎدام    ﻣﻘﺸﺮ و ﻋﺸﺮ آن ﺑﯿﺦ اﺑﯿﺾ ﮐﻪ ﻫﺮ روز از ﻣﺠﻤﻮع آن ﯾـﮏ اوﻗﯿـﻪ   ﺗﻨﺎول ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺟﻬﺖ ﻓﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮدن ﺑﺪن و ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺑﺎه ﻣﺠـﺮب و ﻣﻮﻟـﺪ   ﭘﯿﻪ ﮔﺮده و ﺷﯿﺮه ﮐﻮﺑﯿﺪه آن ﺑﺎ ﻧﺒﺎت ﺟﻬـﺖ رﻓـﻊ ﺳـﻮزش ﻣﻌـﺪه و     ﻣﺮي و ﺗﺮش ﺷﺪن رﻃﻮﺑﺖ ﻣﻌﺪه ﺳﻮداوي و ﺣﺮﻗـﺖ  و ﻟـﺬع  ادوﯾـﻪ  ﻣﺸﺮوﺑﻪ و ﺧﻠﻂ ﺣﺎد و ﺷﺮب ﺷﺮاب و ﺟﻬﺖ ﺗﻠﯿﯿﻦ ﻣﻌﺪه و اﻣﻌـﺎ و  دﻓﻊ ﺳﻨﮓ ﮔﺮده ﺑﻪ ﺷﺮط ﻣﺪاوﻣﺖ ﺑﺮ آن ﻣﺪﺗﯽ ﻧﺎﻓﻊ و ﺧـﻮردن دو  درم آن ﺑﺎ ﯾﮏ درم ﮔﺮدﮐـﺎن ﺳـﻮﺧﺘﻪ ﺟﻬـﺖ ﻗﻄـﻊ ﺧـﻮن ﺑﻮاﺳـﯿﺮ       ﻣﺠﺮب و آﺷﺎﻣﯿﺪن آب ﻃﺒﯿﺦ آن ﺑﺎ ﻧﺨﻮد ﻣﺪرﺣﯿﺾ و ﻣﺴﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ و ﭼﻮن دو اوﻗﯿﻪ آب ﻃﺒﯿﺦ آن را ﺑﺎ ﺷﺮاب و ﻧﻘﯿﻊ ﻣﻮﯾﺰ ﯾﮏ اوﻗﯿـﻪ  و ﻧﯿﻢ روﻏﻦ ﮐﻨﺠﺪ و ﻧﯿﻢ اوﻗﯿﻪ اﻧﯿﺴـﻮن  ﻧﺎﺷـﺘﺎ ﺑﻨﻮﺷـﻨﺪ ﺟﻬـﺖ رﻓـﻊ     ﺧﺎرش دﻣﻮي و ﺑﻠﻐﻤﯽ و درﺷﺘﯽ ﺟﻠﺪ و ﺷﻘﺎق ﻣﺠﺮب داﻧﺴـﺘﻪ  اﻧـﺪ و  ﺑﺎ ﻓﺎﻧﯿﺬ اﻧﻔﻊ و ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺑﺎ ﻧﻘﯿﻊ ﺻـﺒﺮ  و زﺑﯿـﺐ  و ﻟﻌـﻮق  آن ﺟﻬـﺖ  ﺳﺮﻓﻪ و اﻣﺮاض ﺳﯿﻨﻪ و ﻗﺮوح ﺷﺶ ﻧﺎﻓﻊ و ﺑﺎ ﺑﺰر ﮐﺘﺎن ﺟﻬﺖ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺑﺎه و ازدﯾﺎد ﻣﻨﯽ و آﺷﺎﻣﯿﺪن ﺳﺎﯾﯿﺪه آن ﺑﺎ ﺷﺮاب ﺟﻬﺖ رﻓﻊ ﻗﻮﻟﻨﺞ و ﻗﻮﻟﻮن و ﮔﺰﯾﺪن ﻣﺎر ﺷﺎﺧﺪار   . اﻟﻤﻀﺎر :ﺑﻄﯽ اﻟﻬﻀﻢ و ﻣﺼﻠﺢ آن ﺑﺮﯾﺎن ﻧﻤﻮدن و ﺑﺎ ﻋﺴﻞ و ﯾـ ﺎ ﻣـﺮي  ﺧﻮردن ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺮﻋﺖ اﻧﺤﺪا ر آن اﺳﺖ و ﺑﻪ دﺳـﺘﻮر ﺑـﺎ ﻗﺸـﺮ    آن و ﻣﻮرث ﺑﺪﺑﻮﯾﯽ دﻫﺎن ﺧﺼـﻮص ﮐـﻪ از   آن در ﺑـﯿﻦ دﻧـﺪاﻧﻬﺎ ﺑﻤﺎﻧـﺪ و    ﻣﺼﺪع و ﻣﺼﻠﺢ آن ﻋﺴﻞ   . ﻣﻘﺪار ﺷﺮﺑﺖ آن :ﭘﻨﺞ درم.   ﺑﺪل آن :ﺗﺨﻢ ﮐﺘﺎن و ﺿﻤﺎد آن ﻣﺤﻠـﻞ  اورام و ﻣﻠـﯿﻦ  ﺟﻠـﺪ  ﺑـﺪن و  راﻓﻊ آﺛﺎر ﺳﯿﺎﻫﯽ و وﺷﻢ اﺧﻀﺮ و ﺳﻄﺒﺮي ﻋﺼﺐ و ﻗﻮﻟﻨﺞ و  ﮔﺰﯾﺪن ﻣﺎر ﺷﺎﺧﺪار و ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ آﺗﺶ و ﺑﻌﺪ ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ ﺑﻪ زودي ﻣﺎﻧﻊ آﺑﻠـﻪ  و ﺗﺴﮑﯿﻦ وﺟﻊ و اﻟﻢ آن و ﻧﻄﻮل آب ﺑﺮگ آن ﺑﺎﻋﺚ درازي ﻣﻮي و ﺳﯿﺎﻫﯽ آن و راﻓﻊ ﺟـﻮش ﺳـﻮداوي و ﺳـﺮ و ﺿـﻤﺎد ﻣﻄﺒـﻮخ آن ﺑـﺎ       ﺷﺮاب ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻠﯿﻞ ورم ﭼﺸﻢ و ﺿﺮﺑﺎن آن ﻧﺎﻓﻊ و ﺑﯿﺦ آن را ﭼـﻮن  در آب ﺑﺠﻮﺷــﺎﻧﻨﺪ و ﺳــﺮ و ﻣــﻮ را ﺑــﺎ آن ﺑﺸــﻮﯾﻨﺪ ﺑﺎﻋــﺚ درازي و ﺳﯿﺎﻫﯽ ﻣﻮي و راﻓﻊ ﻧﻤﻮﺳﺖ و اﺑﺮﯾﻪ آن اﺳﺖ و روﻏﻦ آن را اﮔﺮ از ﮐﻨﺠﺪ ﻏﯿﺮ ﻣﻘﺸﺮ ﺑﺮﯾﺎن ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ آن را دﻫﻦ اﻟﺤﻞّ ﻧﺎﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻓﺘﺢ ﺣـﺎي  ﻣﻬﻤﻠﻪ و ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻻم و ﻟﺰوﺟﺖ اﯾـﻦ زﯾـﺎده اﺳـﺖ و اﮔـﺮ     از ﻣﻘﺸـﺮ  ﺑﺮﯾﺎن اﺧﺬ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﻟﺰوﺟﺖ آن ﮐﻤﺘﺮ و ﭼﻮن آن را ﻧﺮم ﺑﮑﻮﺑﻨﺪ و ﺑـﺎ  آب ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮب ﺑﺰﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﮔـﺮم ﺷـﻮد و روﻏـﻦ آن ﺟـﺪا ﮔـﺮدد      ﺑﺮدارﻧﺪ رﻃﻮﺑﺖ آن ﻏﺎﻟﺐ و آﻧﭽﻪ ﺳﺎﯾﯿﺪه در آب ﺟـﻮش دﻫﻨـﺪ ﺗـﺎ    روﻏﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮدد آن را ﻃﺒـﯿﺦ  ﻧﺎﻣﻨـﺪ و  ﺳـﺎ ﯾﯿﺪه و ﮐﻮﺑﯿـﺪه آن را  ﺑﺪون اﺳﺘﺨﺮاج روﻏﻦ رﻫﺸﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺎرﺳﯽ ارده ﮔﻮﯾﻨـﺪ و در  ﺣﺮف اﻟﺮاء ﻣﺬﮐ ﻮر ﺷﺪ.   ﻃﺒﯿﻌﺖ روﻏﻦ آن :در دوﯾﻢ ﮔﺮم و ﺗﺮ و ﺗﺎ ﻫﻔـﺖ ﺳـﺎل ﻗـﻮت آن    ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ .  اﻓﻌﺎل و ﺧﻮاص روﻏﻦ آن :آﺷﺎﻣﯿﺪن آن ﺑﺎ ادوﯾﻪ ﻣﻨﺎﺳـﺒﻪ ﻣﻔـﺘﺢ و   ﻣﻠﯿﻦ و ﻣﺮﻃﺐ و ﻣﺴﻤﻦ و راﻓﻊ اﺣﺘﺮاﻗﺎت ﺣـﺎدث از ﺧﻠـﻂ ﺣـﺎد و    ﺿﯿﻖ اﻟﻨﻔﺲ و ﺳﻌﺎل ﯾﺎﺑﺲ و ﻗﺮﺣﻪ رﯾـﻪ  و ﺗﺸـﻨﺞ ﯾـﺎﺑﺲ ﻗـﻮي    ﺗـﺮ از  ﮐﻨﺠﺪ و در ﺣﺮﻗﮥ اﻟﺒﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻨﺠﺪ و در ﻣﺰوره ﻫﺎي ﻣﺮﺿـﯽ ﺑﻌـﺪ   از دﻫﻦ ﻟﻮز و ﻓﺴﺘﻖ ﻧﺎﻓ ﻊﺗﺮﯾﻦ ادﻫﺎن و ﻗﻄﻮر ﺟﻮﺷﺎﻧﯿﺪه آن ﺑـﺎ ﻓﻠﻔـﻞ   ﺳﻔﯿﺪ و ﻣﺼﻄﮑﯽ ﺟﻬﺖ ﮔﺸﻮدن ﺳﺪه ﮔﻮش و ﻃـﻼي آن ﺑـﺎ   ﺳـﻔﯿﺪه  ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺻﻼﺑﺎت و اورام ﭼﺸﻢ و ﻏﯿﺮ آن و ﺑﺎ روﻏﻦ زﯾﺘﻮن و زرده ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ ﺟﻬﺖ رﻓﻊ ورم ﭼﺸﻢ و ﺑﺎ ﺑﺰرﻗﻄﻮﻧﺎ ﺟﻬﺖ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺧﺎرش ﺑﺪن و ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ آﺗﺶ و ﺟﺮاﺣﺘـﯽ ﮐـﻪ از ﻧـﻮره    ﺑﻪ ﻫﻢ رﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺎﻟﯿﺪن ﻗﯿﺮوﻃﯽ آن ﺑﺮ ﺻﻮرت ﺟﻬﺖ ﻧﯿﮑـﻮﯾﯽ  و ﺻﻔﺎ و ﺑﺮاﻗﯽ و ﻧﺮﻣﯽ آن ﻣﻔﯿﺪ و ﺑﻪ دﺳﺘﻮر از ﮐﻨﺠﺪ و ﺟﻠـﻮس در  آن ﺟﻬﺖ اﮐﺜﺮ اﻣـﺮاض  ﯾﺒﺴـﯽ  ﻣﺎﻧﻨـ ﺪ ﺗﺸـﻨﺞ و ﻏﯿـﺮ آن و ﻫﻤﭽﻨـﯿﻦ    ﺗﺪﻫﯿﻦ ﺑﺪان ﻣﮑﺮر و اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﭘﺎرﭼﻪ ﺗﺮ ﮐﺮده ﺑﺪان ﺑـﺮ ﻋﻀـﻮ و ﯾـﺎ    اﻋﻀﺎ و ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺗﺪﻫﯿﻦ آن ﺟﻬﺖ زﺧﻢ ﺟﺪري و ﺳـﻮﺧﺘﮕﯽ آﺗـﺶ   ﻧﺎﻓﻊ   . ﻣﻀﺮ ﺳﻮداوي ﻣﺰاج و ﺑﻄﯽ اﻟﻬﻀﻢ و ﻣﺮﺧـﯽ  ﻣﻌـﺪه و ﻣﻔﺴـﺪ دﻣـﺎغ    ﻣﺼـﻠﺢ  آن ﺟﻮﺷـﺎﻧﯿﺪن آن ﺑـﺎ    ، ﺿﻌﯿﻒ و ﻗﺮﯾﺐ اﻻﺳﺘﺤﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﺻﻔﺮا ﭘﯿﺎز و ﯾﺎ ﺑﺎ اﻧﺪك ﺧﻤﯿﺮ و آﺷـﺎﻣﯿﺪن آن ﺑـﺎ آب ﻟﯿﻤـﻮ    و آﺑﮑﺎﻣـﻪ  و اﻣﺜﺎل آن و ﯾﺎ ﺑﻌﺪ از آن.   ﻣﻘﺪار ﺷﺮﺑﺖ آن :ﺗﺎ دو درم   ﺑﺪل آن :روﻏﻦ ﺑﺎدام ﺷـﯿﺮﯾﻦ اﺳـﺖ و ﺟـﻮارش ﺳﻤﺴـﻢ     و ﺣﻠـﻮا و  ﺳﻔﻮف آن در ﻗﺮاﺑﺎدﯾﻦ ﻣﺬﮐﻮر ﺷﺪ و ﻋﺼﺎره ﻧﺒﺎت آن ﺟﻬـﺖ ازاﻟـﻪ   اﺑﺮﯾﻪ ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ